YUVA || KONAK - SERGİ
HOSTS && GUESTS - EXHIBITION
Yuva
|| Konak, 2012-2024 yılları arasında önce iş yerim, son yıllarda aynı zamanda
evim olan bu kampüste gözlemlediğim kuşlar içinden, tür tespiti yapabildiğim ve
bir kanıt sunabildiğim 40 türü ağırlıyor. Bu
gözlemler, fiziksel sergi alanında görsel, işitsel, mekâna özgü ve araziye
yayılan yerleştirmelerle öznel deneyimlere dayalı sanatsal bir
anlatıya, dijital ortamda ise bilimsel bir yaklaşımla nesnel bir
kataloglamaya dönüşüyor.
Niyetim, hem kampüsün kuş çeşitliliğini vurgulayarak kuşlara teşekkür etmek, hem de bu karşılaşmalar üzerine sanat yoluyla tefekkür etmek.
Sergi bu süreci, boşluklu, şeffaf, geçirgen malzemelerle kurduğu bir dil ile sunuyor:
- Kuş halkalama kamplarında kuş takip ve koruma amacıyla kullanılan; kuşları uzak tutmak için kullanıldığında ise ölümcül tuzaklara dönen kuş ağları… Bağ kuran ve bağ koparan, öldüren ve koruyan, toplayan ve ayıran ağlar;
- Yuva olan ve tutsak eden, içine alan ve dışarıda tutan, sınır çizen ve temas kuran teller ve kafesler;
- Çoğalmak için yapılan ve terkedildiğinde çoğalınan, ev olan ve terkedilince eve varılan, geçici yuvalar, kalıcı konuklar;
- Kuşlarla anlık, uçucu, bir var bir yok karşılaşmalar; bu karşılaşmaların hakikatindeki geçicilik ve onların ardındaki kalıcı (?) hikayeler…
Bu sergiyle, yuva kurmaya ve konaklamaya, kalmaya ve geçmeye dair sorularımı, kimi göçen, kimi geçen, kimi kalan kampüs kuşlarına soruyorum:
- Korunak mı, tuzak mı? Bir yer ne zaman yuva olur?
- Kim konuk, kim ev sahibi? Burası yuva mı konak mı?
- Konak aslında bir yuva, yuva ise konak mı?
Bulunup temellük edilen bir boş karga yuvası, yapılıp araziye yerleştirilen boş “insan yuvası,” yer edinmenin doğasına, zamanın yasasına ve boş halinde tamam olmaya dair neler söyleyebilir?
Aldığım cevapları birlikte dinleyelim mi?
Niyetim, hem kampüsün kuş çeşitliliğini vurgulayarak kuşlara teşekkür etmek, hem de bu karşılaşmalar üzerine sanat yoluyla tefekkür etmek.
Sergi bu süreci, boşluklu, şeffaf, geçirgen malzemelerle kurduğu bir dil ile sunuyor:
- Kuş halkalama kamplarında kuş takip ve koruma amacıyla kullanılan; kuşları uzak tutmak için kullanıldığında ise ölümcül tuzaklara dönen kuş ağları… Bağ kuran ve bağ koparan, öldüren ve koruyan, toplayan ve ayıran ağlar;
- Yuva olan ve tutsak eden, içine alan ve dışarıda tutan, sınır çizen ve temas kuran teller ve kafesler;
- Çoğalmak için yapılan ve terkedildiğinde çoğalınan, ev olan ve terkedilince eve varılan, geçici yuvalar, kalıcı konuklar;
- Kuşlarla anlık, uçucu, bir var bir yok karşılaşmalar; bu karşılaşmaların hakikatindeki geçicilik ve onların ardındaki kalıcı (?) hikayeler…
Bu sergiyle, yuva kurmaya ve konaklamaya, kalmaya ve geçmeye dair sorularımı, kimi göçen, kimi geçen, kimi kalan kampüs kuşlarına soruyorum:
- Korunak mı, tuzak mı? Bir yer ne zaman yuva olur?
- Kim konuk, kim ev sahibi? Burası yuva mı konak mı?
- Konak aslında bir yuva, yuva ise konak mı?
Bulunup temellük edilen bir boş karga yuvası, yapılıp araziye yerleştirilen boş “insan yuvası,” yer edinmenin doğasına, zamanın yasasına ve boş halinde tamam olmaya dair neler söyleyebilir?
Aldığım cevapları birlikte dinleyelim mi?
Hosts && Guests features 40 bird species I observed, identified, and documented between 2012 and 2024 on this campus, which was first my workplace and, in recent years, also my home. These records and traces of such observations transform into a subjective artistic narrative in the physical exhibition space, through visual, auditory, site-specific, and field-based installations, while adopting an objective, scientific approach to cataloging in the digital space.
My intention is twofold: highlight the bird diversity of the campus to express gratitude to the birds, while also opening a contemplative space—through art—for the encounters.
The exhibition unfolds its language using hollow, transparent, and permeable materials:
- Bird nets, tools used in bird banding camps to track and protect birds, which turn into lethal traps when used to keep birds away from human spaces. Nets that connect and void, protect and harm, gather and separate.
- Wires and cages that both shelter and imprison, include and exclude, define boundaries and establish contact.
- Temporary nests built for reproduction and abandoned once fulfilled, spaces that become homes and, when left, transform into homes again; transient shelters, permanent dwellings.
- Fleeting, ephemeral encounters with birds—here one moment, gone the next—marked by transience of reality yet hinting at lasting (?) narratives.
With this exhibition, I pose my questions about nesting and dwelling, staying and passing, to the campus birds—some migrating, some passing through, some staying:
- Refuge or trap? When does a place become a nest?
- Who is guest, and who is host? Is this a shelter, or a nest?
- Is a shelter truly a nest? And is a nest, in fact, a shelter?
A found and appropriated empty “crow’s nest” and a constructed, field-placed empty “human nest”—what can they tell us about dwelling, the laws of time, and the sense of completeness found in emptiness?
Shall we listen to the answers together?
My intention is twofold: highlight the bird diversity of the campus to express gratitude to the birds, while also opening a contemplative space—through art—for the encounters.
The exhibition unfolds its language using hollow, transparent, and permeable materials:
- Bird nets, tools used in bird banding camps to track and protect birds, which turn into lethal traps when used to keep birds away from human spaces. Nets that connect and void, protect and harm, gather and separate.
- Wires and cages that both shelter and imprison, include and exclude, define boundaries and establish contact.
- Temporary nests built for reproduction and abandoned once fulfilled, spaces that become homes and, when left, transform into homes again; transient shelters, permanent dwellings.
- Fleeting, ephemeral encounters with birds—here one moment, gone the next—marked by transience of reality yet hinting at lasting (?) narratives.
With this exhibition, I pose my questions about nesting and dwelling, staying and passing, to the campus birds—some migrating, some passing through, some staying:
- Refuge or trap? When does a place become a nest?
- Who is guest, and who is host? Is this a shelter, or a nest?
- Is a shelter truly a nest? And is a nest, in fact, a shelter?
A found and appropriated empty “crow’s nest” and a constructed, field-placed empty “human nest”—what can they tell us about dwelling, the laws of time, and the sense of completeness found in emptiness?
Shall we listen to the answers together?
* Süreçteki destekleri için Tolga Ünaldı, httpdot.net’ten İbrahim Bey, YTÜ Peyzaj İşleri, Destek Hizmetleri ve İletişim ve Tasarımı Bölümü’ndeki çalışma arkadaşlarıma, daimi varlıkları için kuşlara ve Âli’ye teşekkürlerle...